Breaking News

Biciklizam, strast na dva točka
Srećni praznici
FAP 70 godina posle…
Manastir Mileševa
Kokin brod

Destinacija

tara_perucac

/ /

Planina Tara i njene vrednosti

, , 0 Comments

Planina Tara nalazi se na u zapadnom delu Srbije i pripada unutrašnjem pojasu Dinarida i zauzima površinu od 183 km2. Dužina Tare je je 50 km, a širina 22 km i ima prosečnu nadmorsku visinu od 1200 m. Najviši vrh je Kozji rid sa 1591 m. Pripada grupi podrinjskih planina i ima složenu geološku prošlost i raznoliku petrografsku građu.

Položaj planine Tare predstavlja povoljan uslov za razvoj turizma, jer omogućava raznovrstan sadržaj turističkog boravka, odnosno posetu većem broju turističkih lokaliteta. Po bogatstvu i raznovrsnosti turističih vrednosti, ekološki očuvana prirodna sredina, planinski reljef sa umerenom nadmorskom visinom od 800-1500 m, pogodni tereni za zimske sportove, bogat i raznovrstan biljni i životinjski svet, blagotvorna klima, Drina sa veštačkim jezerima Zaovine i Perućac, daju ovoj planini veliku turističku vrednost što je čini konkurentnom u odnosu na Zlatibor i druge planine. Tara ima povoljan položaj prema komplementarnim turističkim vrednostima u neposrednoj okolini: Užicu, Mokroj Gori, Višegradu sa brojnim kulturno-istorijskim spomenicima, koji privlače izletnička kretanja turista stacioniranih na Tari u cilju zadovoljenja obrazovno-kulturnih potreba i bogatijeg sadržaja i boravka. Tara ima odličnu predispoziciju za održivi turizam, koji predstavlja svaki turizam koji donosi minimalni uticaj na životnu sredinu i kulturnu baštinu, ali u isto vreme dovodi do ekonomskog razvoja lokalne zajednice.

Razuđeni reljef Tare je pogodan za turističku izgradnju, jer postoje dobri uslovi za lociranje turističkih objekata. Na mestima blagih padina, prevojima i erozionim proširenjima, postoje lokaliteti koji su veoma osunčani i zaklonjeni od vetrova.Tokom zimskog perioda povoljni su uslovi za sankanje, nordijsko, početničko skijanje. Mogućnosti alpskog skijanja su ograničene zbog visinske razlike od svega 400 m i dužine staza koje ne prelaze ni 2 km.

Najkvalitetniji skijaški tereni su u reonu Predovog krsta, sa visinskom razlikom od 500 m. Dužina staze je od 3 do 5 km. Reljef Tare ima pogodna rekreativna svojstva, jer mali nagibi pogoduju šetnji, jahanju, različitim sportskim igrama, korišćenju trim staze i slično.

Pročitajte više na sajtu tara.rs

mokra_gora

/

Mokra Gora

, 0 Comments

Mokra Gora je živopisno planinsko selo koje se prostire između planina Tare i Zlatibora. Popularna atrakcija je stara pruga uskog koloseka, Šarganska osmica, koja ide 300 metara uzbrdo i formira savršenu osmicu.

Mokra Gora je dolina u zapadnoj Srbiji, smeštena između planina Tare i Zlatibora. Na nju se nadovezuje Šarganski prevoj, koji prema severu čini prirodnu sponu sa Zborištem, najvišim vrhom Tare, a prema jugu sa Zlatiborom. Park prirode „Šargan – Mokra gora“ obuhvata površinu od 10.813 hektara.

Lepoti predela doprinosi uzburkan reljef sa duboko usečenim strmim dolinama i klisurama reka Beli Rzav, Crni Rzav i Kamiške reke, iznad kojih se uzdižu brojni vrhovi i prevoji. Posebnu vrednost predstavljaju Hajdučka i Crvena pećina, a naročito vodopad Skakavac. Ovde se nalazi i veliki broj mineralnih izvora, a najpoznatiji je izvor Bele vode.

Posebno su atraktivni kompleksi autohtonih šuma crnog i belog bora na serpentinama kojima je ovo područje prirodno stanište. Ove šume, kao i mozaično raspoređene planinske livade i pašnjaci, zahvaljujući specifičnoj geološkoj podlozi i klimi, naseljava bogat biljni i životinjski svet. U području je prisutno 700 vrsta biljaka, od kojih su mnoge endemičnog ili reliktnog karaktera. U fauni Mokre Gore posebno je vredna ornitofauna. Od 60 registrovanih vrsta, 29 su prirodne retkosti. Ovde se mogu sresti veliki tetreb, orao zmijar, planinska senica, a od sisara vuk, mrkvi medved, vidra, divlja mačka.

Mokra gora se sa Šarganom u davnoj prošlosti nalazila na značajnom putnom pravcu, o čemu svedoče ostaci starog rimskog kaldrmisanog puta i grobovi iz rimskog perioda. Danas je prostor Šargana i Mokre gore najpoznatiji po „Šarganskoj osmici“, pruzi uskog koloseka, koja je poznata po izuzetnom tehničkom rešenju savladavanja velikog uspona na malom odstojanju. Duž pruge se nalazi i veći broj eksponata, starih lokomotiva i vagona, koji su zašticeni kao spomenici tehničke kulture, što ovaj prostor čini jedinstvenim muzejom pod otvorenim nebom.

Takođe, veliku atrakciju predstavlja etno naselje „Drvengrad“, na uzvišenju Mećavnik, koje je sagrađeno prema ideji našeg čuvenog filmskog režisera Emira Kusturice.

Pročitajte više na sajtu mokragora.info

Gornja Dobrinja

Kompleks Miloša Obrenovića u Dobrinji

, , , 0 Comments

Spomen kompleks Milošu Obrenoviću u selu Gornja Dobrinja se nalazi u podnožju planine Maljen na 20 km severno od Požege. Sastoji se od crkve Svetih Apostola Petra i Pavla, čardaka, zvonika i spomenika knezu Milošu. Crkvu Svetih Apostola Petra i Pavla je 1822. godine na mestu stare crkve brvnare podigao Miloš Obrenović, kao svoju zadužbinu. Nalazi se u centru sela. Posvećena je apostolima Sv. Petru i Pavlu. Izgrađena je od kamena i cigle. Na spoljnoj fasadi naglašena je priprata, naos i polukružna apsida sa nižim krovom, na zapadnom fasadnom prostoru je portal. Ikonostas je postavljen 1883. godine, prethodno izrađen u Beču, i dar je kralja Milana Obrenovića. Glavni slikar je bio Đorđe Krstić. Građen je od drveta dimenzija 6,45 m širine i visine 4,5 m. Ravne površine su sivo-plave boje, a okviri ikona i dveri su ukrašeni rezbarijom i pozlatom. Carske dveri su rađene u stilu klasicizma. Svako se krilo završava u vidu luka i sve dveri su sa pozlatom. 

Najznačajnije ikone su Bogorodica sa Hristom, Isus Hristos, Sveti car Konstantin i Sveta carica Jelena, Sveti Petar i Sveti Pavle, Sveti Jovan Krstitelj i Sveti Nikola. Jugozapadno od porte izdiže se zvonik na tri sprata sa četvorougaonim krovom pokriven šindrom. U kompleksu se nalazi i očuvani čardak kneza Miloša. Čardak je od drvene konstrukcije, jednoprostorna zgradica sa strmim piramidalnim krovom pokrivenim šindrom. Knez Miloš je čardak podigao 1860. godine kao zadužbinu svom ocu Todoru. Ovo neobično zdanje vredan je spomenik narodnog neimarstva. Njegova osnovna funkcija je bila smeštaj i boravak kneza i njegovih gostiju za vreme crkvenih sabora i drugih svečanosti. Donji deo ove građevine je česma sa izvorom hladne pitke vode. Istočno od čardaka je spomenik knezu Milošu Obrenoviću. Napravljen je 1990. godine a delo je vajara Miroslava Protića, rodom iz Gornje Dobrinje Nedaleko od kompleksa nalazi se par značajnih građevina. Škola podignuta 1857. godine I stambena zgrada sveštenika, učitelja i kraljevog poslanika Milana Popovića izgrađena 1890. godine. Na raskršću glavnog puta za Požegu, Milanovac i seoskog puta za selo Duškovci, je stara mehana napravljena 1869 god. Posetite ovaj jedinstven spomen kompleks i saznajte zašto je knez Miloš voleo baš tu da se odmara i uživa! Pored ovog izuzetnog kulturnog zdanja, okolina manastira je isto tako zadivljujuće lepa, čista i očuvana. Lep i miran seoski ambijent učiniće da se odmorite i opustite daleko od gradskih gužvi i buke

Tekst preuzet sa sajta Turističke organizacije Požega.

svetozar-lazovic-gongo

/

Svetozar Lazović Gongo

, , , 0 Comments

Trubač Svetozar Lazović Gongo je rođen 1952. godine u Dražinovićima, Ježevica. Od strane kritike, ali i hiljada ljubitelja trube širom sveta, ocenjen je kao vanserijski talentovan trubač.

Dobitnik je Majstorskog pisma za nadahnuto umeće sviranja na takmičenjima duvačkih orkestara Srbije.

Mahom samouk, pažnju na sebe skrenuo je već sa 16 godina, svirajući u nekoliko lokalnih orkestara, uglavnom na porodičnim slavljima. Kradući zanat na svirkama, a vežbajući kod kuće uz gramofon, ubrzo je nadmašio svoje kolege.

Međutim, tek sredinom sedamdesetih, dolaskom u orkestar Radovana Babića, njegovo već tada vrsno muziciranje dolazi do punog izražaja. Počinju gostovanja širom Evrope, kao i snimanje nekoliko uspešnih singl i LP izdanja.

Godine 1978. samo nekoliko meseci pre smrti, Radovan predaje orkestarsku palicu Svetozaru, prilikom gostovanja u emisiji „Znanje – imanje“, i to igrom slučaja baš u Ježevici

Već na debitantskom nastupu u Guči 1980. godine Svetozar, kao vodeća truba, odnosi priznanje „Zlatna truba“, svirajući pesmu „Pšeničice sitno seme“, koja će od tada i zauvek ostati njegova lična karta. Zanimljivo je da je tu pesmu prvi put čuo od njegovog jedinog uzora, čuvenog Miroslava Matušića.

Posle tog uspeha, njegova karijera nezaustavljivo ide ka vrhu, što u smislu nagrada na festivalima, što u izuzetno plodonosnom autorskom i izvođačkom radu – preko 20 singl i LP izdanja. Kao krunu svega, 1989. godine snima CD za Holandsku nacionalnu kuću VPRO. To je ujedno bilo i jedno od prvih izdanja na kompakt disku u našoj zemlji.

  1. godine od izdavačke kuće „Jugodisk“, dobija Zlatnu ploču za prodati tiraž – 700.000 primeraka.

Iako mnogo puta oštećen zbog politike samih festivala, nikada se nije pokolebao i više nego zasluženo došao do titule Majstora trube, najvećeg priznanja koje trubač može da ponese.

Poslednjih par godina života Svetozar se nije previše muzički eksponirao. Orkestar je predao sinu Draganu, samo dve godine pre smrti. Trebalo je da ostane zapamćen kao najbolji. I ostao je…

Svetozar se upokojio 2001. godine.

„Posle Gonga mogao je svirati ko hoće. Uši čuju samo Svetozarevu trubu…“ – Dragan Babić

„Svetozar Lazović Gongo posle prve nagrade osvojene na Saboru u Guči, dobio je nadimak „Beli Sačmo“, jer su ga uporedili sa najvećim američkim džez trubačem Lujem Armstrongom.“

Preuzet tekst sa sajta orkestar-gongo.com

zaovine

/

Kaluđerske Bare, Mitrovac na Tari, Zaovine…

, , 0 Comments

Kaluđerske Bare su udaljene od Bajine Bašte 16 kilometara. To je jugistočni deo Tare kao i najpoznatiji turistički centar. Na krečnjačkoj podlozi rastu prelepe šume crnog,belog bora,jele,smrče… Kaluđerske Bare su u turističkom smislu možda najlepši deo Tare i nalaze na nadmorskoj visini od 1059 m. Postoje uređene pešačke staze, sportski tereni, trim staze kao i staze za skijanje i sankanje.

Početak organizovanijeg bavljenja turizmom na  Tari upravo je i vezan za ovu lokaciju. Prvi je to počeo iguman manastira Rače Zaharije Milekić koji je podigao prve smeštajne kapacitet na Tari zvani Stanovi u periodu između dva svetska rata. Imali su 60 ležajeva u tri objekta ( zidana vila na sprat,planinska kuća i stara kuća ), a do njih se dolazilo vozom do železničke stanice u Kremnima, a po goste koji su se najavili ljudi iz manastirskog letovališta su dolazili sa konjskom zapregom po njih. Ovaj put je trajao i do 2 h. Pored ovoga 1935.god. podignuto je oporavilište sa 16 soba koje je kasnije pretvoreno u hotel ‘’ Tara ‘’.Danas se na Kaluđerskim barama nalaze savremeni hoteli Omorika, Beli bor i Javor a pored njih nalaze se lepo uređeni privatni kapaciteti sa sobama različitih kategorija.

Mitrovac na Tari se nalazi na dvadeset petom kilometru od Bajine Bašte prema Zaovinama.

Mitrovac se nalazi na oko 1080 m nadmorske visine. On se posebno izdvaja po povoljnim klimatskim uslovima sa velikim brojem sunčanih dana. Na samom Mitrovcu se nalazi lovački dom i objekti Centra dečijih letovališta i oporavilišta iz Beograda.

Zaovine se nalaze u Zapadnoj Srbiji, i administrativno pripada teritoriji opštine Bajina Bašta. Predstavlja šumovito područje brdsko-planinskog karaktera koje obuhvata naselje Zaovine sa 28 zaseoka, jezero Zaovine i kanjon Belog Rzava „Sklopovi“.

Nalazi se u južnom delu planine Tare u prostornoj predeonoj celini poznatoj kao „Ravna Tara“. U geomorfološkom smislu predstavlja prirodnu sponu planine Tare sa Zlatiborskim masivom i Mokrogorskom kotlinom.  Minimalna nadmorska visina 784 m  a maksimalna nadmorska visina 1.412 m (vrh Miloševac).

Obuhvata površinu od 5.593,61 ha i od skora su ušle u Nacionalni park TARA.

Pročitajte više na sajtu tara-planina.com

gostilje-vodopadi

/ /

Vodopad u Gostilju

0 Comments

Gostiljski vodopad je jedna od najatraktivnijih hidroloških vrednosti Zlatibora. Nalazi se u selu Gostilje na 25 km od centra Zlatibora. Na Gostiljskoj reci, ispred ušća u reku Katušnicu, voda se obrušava sa 22 m visoke krečnjačke litice, formirajući tako jedinstven vodopad, koji se ubraja među najviše prirodne vodopade u Srbiji. Nizvodno od vodopada potok gradi veći broj manjih vodopada i slapova sve do ušća u reku Katušnicu. Voda je hladna i stojeći u neposrednoj blizini vodopada može se osetiti efekat hladnog tuša, što u toku vrelih letnjih dana je pravo osveženje. Prostor oko vodopada je kompletno uređen za turističke posete. Urađene su pešačke staze sa klupicama i dečije igralište. U neposrednoj blizini se nalazi fudbalski teren i uređeni bezen za kupanje, koji se puni izvorskom vodom. Za kompletan ugođaj na početku prilaznog puta do vodopada se nalazi restoran Gostiljska vrela, koji je uređen u etno stilu, a sa obe letnje terase može se uživati u krajoliku i zvucima prirode i obližnje reke. Na meniju restorena osim nacionalnih specijaliteta mogu se probati i pastrmka na žaru iz obližnjeg ribnjaka kalifornijske pastrmke. Za najmlađe je uređeno mini dečije igralište i mini zoo vrt.

/ / /

Stopića pećina

0 Comments

Za zlatiborsku pećinu impozantnih dimenzija stručna javnost zainteresovala se još početkom dvadesetog veka, a prve pisane podatke o njoj nalazimo u Zapisniku Srpskog geološkog društva iz 1901. godine, dok je prva speleološka istraživanja obavio naš veliki istraživač i tvorac naučne speleologije, čuveni Jovan Cvijić od 1909. do 1913. godine.

Pećina je dobila ime po zaseoku Stopići, i ova rečna pećina je dugačka 1.691,5 metara. Kroz nju protiče Trnavski potok, a čine je pet celina: Svetla dvorana, Tamna dvorana, Velika sala sa kadama, Kanal sa kadama i Rečni kanal. Krečnjački sloj u pećini datira iz perioda triasa i debeo je preko 100 metara.

/ / /

Radoinjsko jezero

0 Comments

Radoinjsko jezero je treće po redu veštačko, akumulaciono jezero, nizvodno na reci Uvac, posle Uvačkog i Zlatarskog jezera. To je vodom ispunjen kanjon koji meandrira između uskih strmih krečnjačkih obala. Nastalo je pregrađivanjem Uvca na 42,8 km od ušća u reku Lim. Brana Radoinjskog jezera je visoka 40 m, duga 150 m i nalazi se na 810 mnv. Dužina jezera je 11 km, površine 0,55 km2, maksimalne dubine vode 30m[2] i širine do 500m. Obalska linije jezera duga je 22 km.[2] Voda iz Radoinjskog jezera sprovodi se tunelom, dugim 8.029 m, i kroz dve cevi dugačke 1.234 m, sa padom od 377 m, dovodi do turbina HE Bistrica, a odatle otiče u Lim. Time je promenjen prirodni tok reke Uvac. Voda, posle toga dolazi do HE Potpeć. Jezero se koristi i kao izvor pijaće vode za opštinu Priboj

Na jezeru postoje uslovi za razvoj izletničkog i stacionarnog turizma, koje uključuje kupanje, sunčanje, pecanje i šetnju.

/ /

Specijalni rezervat prirode „Uvac“

0 Comments

Specijalni rezervat prirode „Uvac“ je prirodno dobro od izuzetnog značaja, tj. prirodno dobro prve kategorije. Nalazi se u jugozapadnoj Srbiji u okviru Starovlaško raške visije. Okružen je planinama Zlatar, Murtenica, Čemernica, Javor i Jadovnik i zahvata površinu od 7.543 hektara. Oko dve trećine rezervata se nalazi na teritoriji opštine Nova Varoš, dok je jedna trećina na teritoriji opštine Sjenica. Minimalna nadmorska visina rezervata je 760 metara, a maksimalna 1.322 metra. Centralnu morfološku celinu rezervata predstavlja kanjonska dolina reke Uvac sa dolinama njenih pritoka. Vode reke Uvac duboko su usekle svoje korito u krečnjačke stene i formirale sužene klisurasto kanjonske doline sa visokim, strmim krečnjačkim liticama. Prosečna dubina dolina je između 200 i 300 m, a maksimalna do 350 m. Posebna vrednost kanjonskih delova doline su uklješteni meandri. Rtovi meandara u okolini sela Lopiže imaju relativnu visinu od oko 100 m. Meandri Uvca su već prepoznatljiva slika iz jugozapadne, ali i cele Srbije – sigurni smo da će ih, u godinama koje slede, posetiti brojni posetioci iz celog sveta.

/ / /

Planina Zlatar

0 Comments

Zlatar planina smeštena je u jugo-zapadnoj Srbiji, na svega 4km od Nove Varoši, 35km od Priboja i 280 km od Beograda.

I na ovom mestu priroda je bila velikodušna i darovala Zlatar takvim bogatstvima koja su učinila da on decenijama bude jedno od posećenijih domaćih turističkih mesta, a svakako da sa razvojem turističke ponude raste i broj turista. Dovoljno je reći da je Zlatar planina okružena rekama Lim, Uvac i Bistrica, da ima najveći broj sunčanih dana, čak 285 u godini, da nudi šetnju planinskim šumama, livadama ili jezerima u blizini, pa da vam samo delom opišemo šta vas očekuje kada dođete na Zlatar.

Planina Zlatar bogata je ponajviše šumama omorike, smreče ili breze, kao i hektarima livadskih prostanstava koji će vam omogućiti šetnju na čistom i svežem planinskom vazduhu. Pešačke staze su obeležene, a najviši vrh je Golo brdo na 1.627m nadmorske visine. Predlažemo da do vrha dođete pešaka zbog pogleda koji vas na vrhu očekuje. Za one koji više vole hladnije doba godine Zlatar poseduje i tri ski staze, dve su namenjene odraslima, dužine 800 i 1000 metara a jedna namenjena deci. Zlatar će svakako zadovoljiti i zahteve onih turista koji vole lov, jer je na ovoj planini organizovan lov visoke i niske divljači.

Ukoliko poželite da obiđete okolinu Zlatara, svakako treba obići tri veštačka jezera u blizini, Uvačko, Radoinjsko i Zlatarsko ili neku od crkava i manastira u blizini. Sa srednjom godišnjom temperaturom od 17°C, svežim letima, blagim zimama, vazduhom bogatim ozonom i mogućnostima kakve smo vam upravo naveli Zlatar je namenjen pacijentima koji boluju od kardiovaskularnih bolesti, bolesti arterijskg krvnog pritiska, anemije, bronhitisa i svakako onima koji žele da održe dobro zdravlje i formu.

‹ 1 2 3 4›»