Menu

Jezera

Radoinjsko jezero

, , , 0

Radoinjsko jezero je treće po redu veštačko, akumulaciono jezero, nizvodno na reci Uvac, posle Uvačkog i Zlatarskog jezera. To je vodom ispunjen kanjon koji meandrira između uskih strmih krečnjačkih obala. Nastalo je pregrađivanjem Uvca na 42,8 km od ušća u reku Lim. Brana Radoinjskog jezera je visoka 40 m, duga 150 m i nalazi se na 810 mnv. Dužina jezera je 11 km, površine 0,55 km2, maksimalne dubine vode 30m[2] i širine do 500m. Obalska linije jezera duga je 22 km.[2] Voda iz Radoinjskog jezera sprovodi se tunelom, dugim 8.029 m, i kroz dve cevi dugačke 1.234 m, sa padom od 377 m, dovodi do turbina HE Bistrica, a odatle otiče u Lim. Time je promenjen prirodni tok reke Uvac. Voda, posle toga dolazi do HE Potpeć. Jezero se koristi i kao izvor pijaće vode za opštinu Priboj

Na jezeru postoje uslovi za razvoj izletničkog i stacionarnog turizma, koje uključuje kupanje, sunčanje, pecanje i šetnju.

Jezero Perućac

, , , 0

Perućačko jezero je veštačko jezero udaljeno oko 2,4 km od istoimenog mesta Perućac, opština Bajina Bašta. Svojim geografskim položajem jezero Perućac nalazi se na području opštine Bajina Bašta, Republika Srbija i opština Srebrenica, Republika Srpska, BiH. Jezero se nalazi u prirodnom zavoju kanjona reke Drine između Bajine Bašte i Višegrada, i obavija planinu Taru na kojoj se nalazi Nacionalni park Tara. Ovo podrinjsko jezero nalazi se na 290 metara nadmorske visine i okruženo je planinama Javor, Devetak, Zvijezda i Tara.

Jezero je nastalo 60-ih godina, pregrađivanjem toka reke Drine, za potrebe izgradnje hidroelektrane „Bajina Bašta”.[1] Ukupna površina jezera iznosi 12,5 km² sa zapreminom od 345 x 106 m³ vode. Prosečna dubina jezera je 60 metara, a najdublja tačka jezera doseže i do 1000 metara. Najveći deo jezera nalazi se u kanjonu reke Drine koji počinje 7 km od brane hidroelektrane „Bajina Bašta”. Najduži, odnosno kanjonski deo jezera okružuje izrazito strma obala oivičena strmim kamenim liticama i kamenim blokovima koji vertikalno poniru u vodu. Zbog strmine obale, dubina jezera na samo par metara od same obale dostiže prosečnu dubinu od 3 do 8 metara.

Jezero Zaovine

, , , 0

Заовинско језеро се налази на планини Тари код места Заовине и по свом настанку је вештачко. Настало је у периоду од 1975. до 1983. године, када је ток Белог Рзава преграђен бранама код врха Кик (958 м нмв). При највишем водостају, површина језера се налази на надморској висини од 881,5 м. Највећа дубина је око 110 m.

Sjeničko jezero

, , , 0

Nastalo je potapanjem kanjona i pregrađivanjem reke Uvac 1979. godine i izgradnjom brane kod sela Akmačići, za potrebe hidroelektrane Uvac. Jezero je formirano od reke Uvac, a pripomaže mu reka Vapa, koja se uliva. Nalazi se na nadmorskoj visini od 985 m. Dugo je 25 km, sa maksimalnom dubinom od 108 m i branom dugom 160 m i visokom 110 m i površine 5,7 km².

Sjeničko jezero je ispunilo kanjon dubine i do 100 m koji je nadaleko poznat zbog jedinstvenih uklještenih meandara, koju je Uvac usekao u krečnjački masiv Pešterske visoravni. Jezero je u sklopu specijalnog rezervata Uvac, osnovanom radi zaštite najveće kolonije Beloglavog supa na Balkanu. Jezero je bogato je raznim vrstama ribe, gde se posebno mogu izdvojiti šaran, klen, mladica, mrena i som.

Daićko jezero

, , , 0

Daićko jezero se nalazi na severozapadnoj strani Golije, u produžetku kose koja se od Jankovog kamena (1.833 m nv) spušta prema severu i gradi razvođe između dve najveće i najpoznatije golijske reke – Moravice i Studenice.

Do Daićkog jezera je lako doći jer se nalazi neposredno pored asfaltnog puta Ivanjica-Bele Vode, odnosno Ivanjica-Golijska Reka. U narodu se ovo jezero često naziva Tičar, po brdu koje se nalazi sa njegove zapadne strane.

Košaninova jezera

, , , 0

Košaninova jezera su dva jezera, malo i veliko, u obliku elipse, na oko 900 metara nadmorske visine. Nalaze se na Jelaku, u uvali na severnoj strani Crepuljnika. Ime su dobila po znamenitom srpskom botaničaru Nedeljku Košaninu, rođenom u ovom kraju. Nalaze se u slivu Studenice. Do ovih jezera iz Ivanjice se stiže asfaltnim putem do Pridvorice (oko 25 km), gde se skreće na istok i nastavlja šumskim putem dugim šest kilometara, koji nije pogodan za prevoz putničkim kolima. U neposrednoj blizini ovih jezera se nalazi manastir Pridvorica, na putnom pravacu koji vodi do manastira Studenica.

Košaninova jezera su udaljena 31 km od Ivanjice.

Jezero Goli kamen

, , , 0

U selu Vučkovici, na samo 17 kilometara od Guče nalazi se veštačko jezero Goli kamen. U prelepom ambijentu, na 550 metara nadmorske visine, jezero zauzima površinu od 7,4 hektara. 

Bogata riblja fauna: šaran, som, babuška, karaš, klen, linjak, grgeč, bodorka i druge, čini da ovo mesto bude glavno utočište brojnim ljubiteljima ribolova, dok je u toku letnjih meseci glavno izletište kako za lokalno stanovništvo, tako i za posetioce iz okolnih mesta.

Kokin brod

Kokin brod – Zlatarsko Jezero

, , , , 0

Jedinstveni zagrljaj prirode, prožimanje vode i kopna koje ih okružuje, kratak je opis tri prelepa jezera: Uvačkog, Zlatarskog i Radoinjskog. Nastala su delimičnim potapanjem doline moćne planinske reke Uvac i izgradnjom tri brane.
Zlatarsko jezero je treće po veličini u Srbiji posle Đerdapskog i jezera Perućac na Drini. Nalazi se između planina Zlatar i Murtenica, 10 – 15 km od Nove Varoši, na 54,2 km od ušća u Lim. Jezero ima površinu od 7,25 km², a dugačko je od 15 km do 23 km i najveće je u uvačkom sistemu. Nastalo je 60-ih godina izgradnjom hidroelektrane koja je pregradila reku Uvac kod Kokinog Broda. Brana elektrane je najveća zemljana brana izgrađena u Evropi, visoka 83m i duga 1264m a nivo jezera zbog nje varira i do 45m.
Nalazi se na putu Beograd – Crnogorsko primorje i predstavlja popularnu destinaciju za putnike koji žele da zastanu i odmore se od napornog puta. Obala Zlatarskog jezera je uređena postavljanjem pontonske plaže sa bazenom za decu, kao i terenom za odbojku na pesku.
Sa kule Vizitorskog centra posetioci mogu da uživaju u pogledu na jezero i beloglave supove. Objekat površine 300 kvadratnih metara nalazi se u neposrednoj blizini magistralnog puta od Beograda prema crnogorskom primorju i predstavlja “kapiju” u Rezervat. Centar je projektovan kao kula sa tri nivoa, terasom i ugostiteljskim prostorom. Na trećem spratu nalazi se vidikovac, a kula visoka skoro 13 metara sagrađena je u duhu zlatarskog kraja i od prirodnih materijala (kamena, drveta, štampanog betona).
Jezero je najvećim delom plovno što pruža mogućnosti za vožnju čamcima i potpuno uživanje u svim prirodim lepotama koje nudi. Česti gosti su biciklisti, planinari, lovci i ribolovci.

Preuzeto sa sajta „Turistička organizacija Zlatar“