Destinacija

Reka Vrelo se nalazi na desnoj obali Drine, u naselju Perućac, 13 km uzvodno od Bajine Bašte i pripada Nacionalnom parku Tara. Važi za jednu od najkraćih reka u Evropi. Tok reke je dugačak onoliko koliko godina ima dana (tačno 365 m), pa se zbog dužine svoga toka zove i reka Godina.
Reka Vrelo nastaje od jakog kraškog vrela Perućac na nadmorskoj visini od 234 metra u podnožju planine Tare. Voda Vrela potiče od dreniranih padavina sa prostranog platoa Tare. Prosečna izdašnost Perućačkog vrela iznosi 330 l/s, dok je prosečna temperatura vode oko 10 stepeni. Dužina njenog toka se ne menja jer ističe iz kraškog terena, a na ušću se takođe nalaze čvrste stene koje voda ne može da odnese. Vrelo je bistra rečica, kažu „bistra kao oko”. Svojim vodopadom visine 10 m se uliva u reku Drinu i pravi veliki i izuzetno lep vodopad. Voda se uz jak huk uliva u Drinu i pri tome se podiže pravi oblak od sitnih kapi, pa je na ovom mestu, čak i u vrelim letnjim danima izuzetno sveže i prijatno. Iako tako kratka, ova rečica poseduje sve ono što imaju i one mnogo veće svetske reke – veliki moćni izvor, jedan ribnjak na desnoj obali, vodenicu na levoj obali, jednu levu pritoku u vidu bistrog potočića, naselje na levoj obali, dva mosta.. Vodopad reke Vrelo privlači ogroman broj turista, naročito u vreme Drinske regate, turističke manifestacije koja se u letnjim mesecima održava u ovom kraju. Iznad same rečice nalazi se istoimeni restoran sa predivnom terasom. Reka je na nekoliko mesta premošćena drvenim terasama na koje su postavljeni stolovi. Većina baštenskih stolova je uz sam vodopad. Stoletno drveće natkriljuje ceo baštenski deo restorana, stvarajući prijatnu hladovinu za mnogobrojne turiste.

Drvena kućica na izolovanoj steni usred reke Drine nalazi se na 2 km od centra grada Bajina Bašta, a 15 km od mesta Perućac koje je najpoznatije po hidroelektrani “Bajina Bašta”, odnosno po veštačkom jezeru Perućac koje je napravljeno zarad ove hidroelektrane 1966. godine.
Nastanak kućice vezuje se za leto daleke 1968. godine. Grupa bajinobaštanskih dečaka napravili su mesto za odmor na steni od dasaka od obližnje srušene šupe i kako bi se zaštitili od sunca, i tada je ideja rođena. Nabujala Drina iste jeseni odnela je daske sa stene, ali je ideja ostala.

Sledeće godine, u leto 1969. godine izgrađena je prva kućica na steni. Materijal je do stene prevožen čamcima i kajacima, veći komadi su spuštani u vodu nekoliko kilometara uzvodno, a zatim su hvatani, izvlačeni iz vode i donošeni na stenu. Tako je počela priča o kućici na steni koja traje dugi niz godina.

Svojim vodostajima Drina je plavila, rušila i odnosila kućicu više puta. Međutim, ona je uvek popravljana ili je podizana nova. U decembru 1999. godine Drina je po peti put odnela kućicu.

Na obnovu kućice se čekalo sve do 2005. godine. Po šesti put je obnovljena kada su na stenčici izlivene dve stabilne betonske grede kao čvrsta osnova za postavljanje drvenog objekta.

Nakon velike poplave u decembru 2010. godine moćna Drina je ponovo skinula kućicu sa stene.

Od 2011. godine kućica ponovo krasi reku Drinu i stoji kao prepoznatljiv simbol Bajine Bašte.