Naime, skoro na istom mestu, nešto južnije od sadašnjeg zdanja nalazio se do početka Drugog svetskog rata prvobitni hram Svetog Marka koji je izgrađen u doba beogradskog mitropolita Petra Jovanovića (1833-1859) i kneza Miloša Obrenovića, 1835-1836. godine.

Za Beograd u kome je još uvek turska vojna posada, kada je recimo današnja beogradska Saborna crkva bila od drveta, ovo je bio veliki duhovni događaj.

Ktitor hrama je Lazar Panča trgovac, koji je poreklom iz Južne Srbije, mesto Katranica, a umro je u Beogradu 1831. godine.

Hram se nalazio na groblju što je uobičajena pojava, a o groblju se starala Uprava hrama.
Na Tašmajdanu je bio rudnik kamena (i šalitre) koji je korišćen i u doba Turaka i od kojeg je građeno mnogo toga i u današnjem Beogradu.

Pre samog podizanja hrama Svetog Marka, po svedočenju savremenika, na tom mestu je bio postavljen Krst i senica-šator gde je obavljena Sveta Liturgija ili litije na Paliluli.

Sreten Popović, Beograđanin, zabeležio je sedamdesetih godina 19. veka „da su tu bile neke ruševine, i za njih bi se govorilo i pričalo, da je tu bila stara crkva, koja je na svu priliku posvećena bila Svetom Marku”. Isti pisac pominje brežuljak – mogilu, na kojem je 1830. godine pročitan hatišerif.

Stara Markova crkva bila je pravougaona građevina čija je spoljna površina bila 11,5/21 metar, a unutrašnji korisni prostor 7,75/17,46 metara. Istovremeno je knez Miloš Obrenović sagradio u Topčideru dvorsku crkvu Svetih Apostola Petra i Pavla (dovršena 1834. godine).

Radovima na oba hrama rukovodio je Hadži-Nikola Živković iz Vodena (1792-1870), prvi veliki graditelj u obnovljenoj Srbiji i njegovi majstori Janja i Nikola.

Od samog početka postojanja hrama, još 1838. godine u njemu je sahranjen knežević Milan Obrenović, najstariji sin kneza Miloša Obrenovića, i to
„desno od zapadnih vrata njenih, i prah pokojnog vladike šabačkog Gavrila (Popovića) koji leži levo od zapadnih vrata u samoj crkvi”.

Posle krvavog dinastičkog majskog prevrata 1903. godine; u ovom hramu je sahranjen kraljevski bračni
par Kralj Aleksandar i Obrenović i Kraljica
Draga Obrenović.

Oko 1870. godine hram Svetog Marka imao je dve parohije: terazijsku sa 312 domova i palilulsku od 318 domova.

U toku Prvog svetskog rata austrijanski porobljivači su obnovili hram 1917. godine. Prvobitni hram je postojao do početka Drugog svetskog rata. Usled nemačkog bombardovanja na Cveti 13. aprila 1941. godine hram je zapaljen i toliko oštećen da su njegovi ostaci potpuno uklonjeni tokom 1942. godine.

Usled nemačkog bombardovanja na Cveti 13. arila 1941. godine hram je zapaljen

Pogledajte sajt hrama crkvasvetogmarka.rs