Već postojeći „streetball“ turnir u basketu preimenovan je od juna 2015. godine u memorijalni turnir za tragično preminule radnike Turističke organizacije Prijepolje. Organizatori ovog turnira su Organizacioni odbor ‘’street ball’’ turnira u saradnji sa Turističkom organizacijom Prijepolje. Održava se svake godine početkom jula. Za učešće na ovoj manifestaciji prijavljuju se timovi iz zemlje i regiona.
Spust započinje od izvora Lima iz Plavskog jezera do ušća reke Mileševke u Lim, na deonici dugoj od 130 kilometara. Manifestacija okuplja splavare iz cele Srbije, Crne Gore i Bosne i Hercegovine, željne adrenalina, druženja i dobre zabave, kojih je iz godine u godinu sve više.
Ova manifestacija poprima sve veće razmere i daje značajan doprinos razvoju ekstremnih sportova koji je u Srbiji u ekspanziji.
Splavarenje traje tri dana. Prva etapa je Plav – Berane, druga etapa Berane – Bijelo Polje, treća etapa Bijelo Polje – Prijepolje.
Tradicionalnu „Limsku regatu“ organizuju rafting klubovi iz Plava, Andrijevice, Berana, Bijelog Polja i Prijepolja uz podršku Turističkih organizacija.
Do Savine isposnice, smeštene u kanjonu reke Mileševke, sa leve strane Mileševe, od 2016. godine, dolazi se pešačkom stazom. Strmu, usku stazicu zamenilo je kameno stepenište koje vodi do mesta gde je Sveti Sava tihovao, a monasi iz manastira Mileševe prepisivali knjige. U Savinoj pećini nalazi se izvor vode za koju se veruje da se pred grešnikom skriva, a da je mogu dohvatiti samo oni koji nisu grešni. U narodu se veruje da ova voda ima isceliteljska svojstva. Pred ulazom u pećinske isposnice najvećeg srpskog svetitelja, očuvana je Savina stolica. Kameno stepenište iznad ambisa proteže se na oko 200 metara i vodi do dva vidikovca i galerije ispod isposnica. Uređenje staze i Savinih isposnica, koje se smatra kulturnim dobrom od izuzetnog značaja, urađeno je povodom obeležavanja 800. godina manastira Mileševe i značajno obogaćuje turističku ponudu Prijepolja.
Tvrđava smeštena na strmoj litici na izlazu iz kanjona Mileševke, viševekovni je čuvar nemanjićke zadužbine manastira Mileševe. Ne zna se tačno ko je podigao grad, ali se pretpostavlja da je izgrađen odmah posle zidanja Mileševe 1219. godine. Prema pisanju putopisca Evlije Čelebije, tvrđava je imala 12 kula i njen osnovni cilj je bio zaštita manastira i karavanskog puta koji je povezivao Prijepolje i Sjenicu. U ranom srednjem veku bio je u sastavu srpske države, a posle 1373. godine, kada su posedi Nikole Altromanovića podeljeni između kneza Lazara i bosanskog bana Tvrtka, Mileševac je došao u sastav bosanske države.Od XVII veka kao ime tvrđave se javlja termin Hisardžik (od turske reči hisar, što znači tvrđava). Taj naziv se danas očuvao u imenu sela u čijem podnožju je utvrđenje i smešteno. Do Mileševca je moguće doći samo sa jugozapadne strane, jer je okomita stena na kojoj je tvrđava podignuta, prirodno, sa tri strane (istočne, severne i zapadne), zaštićena oštrim liticama.Očuvani deo tvrđave nalazi se u nadležnosti Zavoda za zaštitu spomenika kulture iz Kraljeva.
Ne zna se tačno vreme gradnje, no budući da je pominje Evlija Čelebija, moguće je da je podignuta još pre XVI veka. Njena starost, izgled i neuobičajeno rešenje predstavljaju nesumnjivu arhitektonsku i spomeničku vrednost. Prilikom rekonstrukcije gradskog trga u Vakufu, došlo je do pomeranja Sahat kule na novu lokaciju, na taj način što su potpuno sačuvani gabariti i nije došlo do oštećenja ili promene izgleda.
Sahat kula predstavlja jedan od najinteresantnijih i najstarijih sačuvanih islamskih spomenika na teritoriji Srednjeg Polimlja. Obnovljeni satni mehanizam i otkucaji Sahat kule izazivaju pažnju građana Prijepolja i podsećaju na njenu vekovnu postojanost.
U džamiji u Hisardžiku nalazi se Kur’an koji je star oko 400 godina. Kur’an je u rukopisu i pisan je izuzetnim stilom. Njegov format je 40 h 30 cm i težak je 4,90 kg. Na zahtev Muzeja iz Prijepolja Kur’an je u septembru 2005. godine poslat Narodnoj biblioteci Srbije u Beogradu na konzerviranje jer je bio u dosta lošem stanju. Kuran iz Hisardžika je bez ikakvih dilema star oko 400 godina, jer su po pergamentu na kome su rukom ispisane sve njegove stranice, načinu pisanja, formatu, veličini i broju stranica kao i nizu drugih parametara, stručnjaci utvrdili da potiče sa početka 17. veka.
Stećci u selu Hrta, kao redak primer srednjovekovnog groblja čija su nadgrobna obeležja u velikom broju ukrašena različitim uklesanim i reljefnim motivima, predstavljaju prvi spomenik kulture ovog grada koji je stavljen pod zaštitu UNESKA. Na grčkom groblju u Hrtima nalazi se 79 spomenika i to 37 na Gornjem i 42 na Donjem groblju. Upis ovih srednjovekovnih nadgrobnih spomenika na Listu svetske baštine, značajno uvećava turistički potencijal ovog kraja. Odlukom Skupštine opštine Prijepolje ovo arheološko nalazište, na oko 16 kilometara od grada, proglašeno je za kulturno dobro 1984. godine. Nadgrobni spomenici grčkog groblja u prijepoljskom selu, prema mišljenju stručnjaka, predstavljaju jedinstven cvet u Republici Srbiji jer je reč o najviše ukrašenih stećaka na jednom lokalitetu u zemlji. Inače, u dolini Lima, na teritoriji opština Prijepolje i Priboj poznato je više od 40 srednjovekovnih grobalja sa kamenim nadgrobnim obeležjima.
Ibrahim-pašina džamija je najstarija džamija u Prijepolju, prvi put se pominje u Putopisu Evlije Čelebije iz 1664. godine.
Džamiju je 1572. godine sagradio je Ibrahim–paša, sin hercegovačkog subaše. Tokom istorije, džamija je u nekoliko navrata rušena, a jedno od najtežih stradanja doživela je 1737. godine, tokom ugarsko-turskog rata, kada je uništena i arhiva i biblioteka džamije, kao i kamena ploča sa hronogramom na kojem je pisalo i ime ktitora i godina izgradnje džamije. Zahvaljujući donatorstvu poznate Baki-hanume, oko 1880. godine, džamija je obnovljena i u značajnoj meri dograđena.
Izvor: gradprijepolje.com/
Džamija je podignuta u periodu od 1895 – 1900. godine, na temeljima nekadašnje, dosta manje džamije sa drvenom munarom, koju je sagradila Meva kaduna za svoga muža Mahmut – bega, koja je po njemu i dobila naziv. Mahala oko džamije se takođe nazivala Mahmut – beg mahalesi. Mala džamija nije mogla zadovoljiti potrebe vernika pa su odlučili da na tom mestu sagrade novu – veću džamiju. Pomoć za izgradnju džamije dale su turske vlasti, ali najveća novčana sredstva dali su sami vernici u prvom redu bogati trgovci, age i begovi. U džamijskom kompleksu se osim džamije nalaze šadrvan i prostrani harem koji je sav u zelenilu i cveću. U haremu džamije nalazi se šadrvan sa šest česmi, koji je podignut 1929. godine. Do sada je obnavljan više puta. Nalazi se u centru grada, pored zgrade Prijepoljskog muzeja.
Manastir Davidovica nalazi se nedaleko od Brodareva, pored reke Lim, u jugozapadnoj Srbiji. Pripada Eparhiji mileševskoj Srpske pravoslavne crkve. Manastirska crkva, koju je oko 1281. izgradio Dmitar Nemanjić, posvećena je prazniku Bogojavljenje. Manastir je krajem 17. veka razoren i napušten i nalazio se u ruševinama sve do 1998. godine, kada je obnovljena manastirska crkva. Darija Pantić je bila starešina manastira u periodu od 2010. do 2021
